Mapa, której osnową jest siatka ulic z archiwalnego, przedwojennego planu Grybowa, łączy w sobie ludzi i miejsca, historie i opowieści - mikrokosmos miasteczka, który chcemy „unieść w pamięci”. Grybowski „Prawiek” – zwielokrotniony w lustrach wspomnień różnych ludzi.

​

Barwne grybowskie jarmarki, gdzie rozbrzmiewało wiele języków, uroczystości w kościołach i synagogach, codzienne sceny z życia szkół, warsztatów i sklepów, kapliczki, kuczki, ogrody i domy - dokumenty i opowieści, historie i nagrania, obrazy, fotografie i wspomnienia... Rozproszone wśród grybowian i ich potomków na różnych kontynentach i wyspach, w różnych archiwalnych zakamarkach – na nowo zebrane i połączone w jedną kartograficzną makatkę. Wojny, kataklizmy, Zagłada i przesiedlenia, ale również odbudowa, rozwój, migracje i nowe narodziny - wszystko to wpłynęło na obecny kształt Miejsc. Tożsamość Grybowa opiera się na podwójności jego życia, jak w kręconym tu filmie Krzysztofa Kieślowskiego "Podwójne życie Weroniki". Żyje zatem Grybów teraźniejszy i Grybów przeszły, Grybów tutejszy i Grybów oddalony, Grybów widziany i Grybów wspominany.

 

Z Mapą Pamięci zaglądamy „pomiędzy warstwy” multiwersum – wieloświata; jak pisał Norwid, „przeszłość jest to dziś, tylko cokolwiek dalej”.